knolselder

Knolselder

Knolselder is een kruidachtig gewas met een vlezige wortelknol en donkergroen, sterk aromatisch blad. In het oude Egypte was selderij al bekend, maar het onderscheid tussen knol en blad kwam er pas 17 eeuwen later, toen de variant rapaceum het licht zag. Aanvankelijk kweekte men deze soort enkel omwille van de geneeskrachtige werking, maar naderhand bleek de knol een ideale aanvulling van het groenteaanbod in de wintermaanden.

Knolselder is echter niet winterhard en heeft maar liefst 200 dagen nodig om volwassen te worden. Het komt er dus op aan vroeg in het voorjaar te zaaien zodat de knollen in het najaar kunnen worden geoogst. Vervolgens kunnen ze worden ingekuild, op veilige afstand van de vorst. Tegenwoordig heeft men deze oude bewaartechniek, die wel nog regelmatig wordt toegepast bij rode biet, opgegeven. In plaats daarvan gaat men de knollen in een koeling bewaren of in het najaar herplanten in een serre.

Bewaring

Knolselder kan je zonder loof gemakkelijk enkele weken in de koelkast bewaren, verpakt in een stevige papieren zak.

Gezondheid

De consumptie van knolselder is een goede zaak voor uw metabolisme, omdat de groente volgens voedingsdeskundigen veel ijzer en vitamine C bevat.

Bereiding

Knolselder heeft een hoog natriumgehalte, een beetje terughoudendheid in het gebruik van uw zoutvat is dus wel op zijn plaats. Schillen is een must, maar liefst zo dun mogelijk. Kruiden is eveneens warm aanbevolen; meer in het bijzonder koriander, oregano en venkelzaad geven knolselder extra smaakdiepte. Het groene loof kan je trouwens ook gebruiken zoals je gewone selder gebruikt, bv. in een soep of saus.

Recepten