BOERDERIJBRIEF

BOER TEO NEEMT JE MEE OP HET VELD

Beste abonnee, klant, sympathisant,

Terwijl er volop vruchtgewassen uit de serres stromen en het oogsten op de boerderij onverstoord door gaat, daalt dezer dagen een relatieve ‘rust’ neer over de akkers in Zulte. Voor eventjes toch.

Het is een welgekomen adempauze na enkele intense maanden waarbij het oogsten, planten, wieden, schoffelen en tal van andere kleine werkjes naast elkaar liepen, en soms al eens door elkaar dreigden te lopen (maar dat uiteraard niet deden).

Dat is wel eigen aan de langste zomerdagen waarbij de gewassen en het onkruid uitbundig groeien onder impuls van de vele uren zon. Dit jaar wordt dat ook afgewisseld met enkele stevige regenachtige periodes. Bij de lange teelten (kolen, knolselder, wortel, prei, bieten, aardappelen, etc.) is het dan cruciaal om de onkruiddruk vanaf het begin te beheersen. Vanaf dan kan je het zien als een soort uitputtingsoorlog. Zelfs een pacifist als ik, betrapt zichzelf dan op dergelijke oorlogstaal.

In al die bedrijvigheid en drukte waarbij het werk meestal voor je neus ligt, door je handen passeert en je van het ene gewas naar het andere springt, vergeet je soms al eens om het hoofd op te richtten en rond je heen te kijken. Al was het een optelsom waarvan je het resultaat maar heel traag tevoorschijn ziet komen, en je pas op het einde durft kijken. Het was soms een uitdaging om alles rond te krijgen, en er is nog steeds werk te verrichten, maar toch kan je nu rondwandelen op de akkers, het geheel aanschouwen en zeggen: “Ah, dus dát hebben wij allemaal gedaan de afgelopen maanden”.

De vele uren planten, schoffelen, wieden, bemesten en zorg resulteren in akkers vol mooi loof en groenten die zienderogen groeien. Dat doet alvast het beste vermoeden voor de komende oogstmaanden. Al mag je de schil van de patat nooit verkopen voor die geoogst is... of nee wacht, hoe ging dat gezegde nu ook al weer?

Ik zou van deze gelegenheid dan ook graag gebruik maken om zowel mijn collega Filip, alsook alle seizoensarbeiders te bedanken voor hun inzet en enthousiasme de afgelopen maanden. Een torenhoog cliché, maar het moet gezegd worden: zonder jullie was het niet gelukt. Merci.

Groeten,
Teo