Courgette

Courgette behoort tot dezelfde plantenfamilie als de pompoen, net zoals komkommer. Toen de Spanjaarden in Zuid-Amerika kennis maakten met de Cucurbitaceae of 'komkommerachtigen', waren er al honderden soorten en varianten tot ontwikkeling gekomen. Courgette was er één van.

Courgette is een warmteminnende plant. In warme zomers komen de fel-oranje bloemen in ijltempo van onder de grote bladeren tevoorschijn. Dit vruchtbeginsel groeit in enkele dagen uit tot een volwassen vrucht. Vergeetachtigheid bij de oogst wordt onverbiddelijk afgestraft: daags nadien is een volwassen vrucht verworden tot een zwaarlijvige, waterachtige kolos waar nauwelijks smaak in zit.

Anders dan bij komkommer moet het vruchtbeginsel van courgette bevrucht worden om uit te groeien tot een volwaardige vrucht. Daarom zijn de mannelijke bloemen van courgette onmisbaar (in plaats van hinderlijk of nadelig). Bijen en andere insecten zorgen hier op onze boerderij voor bestuiving - zolang de boer uit hun buurt blijft. Aan vrouwelijke bloemen geen gebrek. Aan de onderkant van de bloem groeien de premature vruchtjes. Uiteindelijk worden de bloemen bij de groei van de courgette op natuurlijke wijze afgestoten. Tegen die tijd zijn ze verwelkt.

Bewaring

Courgette is van origine een tropische plant. Koude temperaturen zijn ze dus niet gewoon. Daar worden ze zelfs een beetje bitter van. De ideale bewaarplaats is dus niet in de koelkast, maar op een koele droge plaats. De kelder bijvoorbeeld!

Bereiding

De courgette wordt gewoonlijk gekookt of gebakken gegeten, maar is ook rauw erg lekker. Door er lange slierten van te maken met een spiraalsnijder of julienneschiller krijg je ‘courgetti’, die je rauw of kort gebakken kan gebruiken als vervanging van pasta. Courgette kan je ook rauw inleggen in azijn met kruiden.

'Courgette fleur', de bloemen met een klein vruchtbeginsel onderaan, zijn trouwens een echte delicatesse. Wij moeten onszelf in bedwang houden om ervan te blijven. De bloem kan gefrituurd of gevuld worden. Mm!